Schade door reeën

Een tekort aan inzicht in samenhang tussen voedselaanbod en hoeveelheid reeën kan tot hoge schade leiden zelfs als de dichtheid relatief laag is. Want reeën zijn bloemenliefhebbers.

Schade door reeën hangt af van het beschikbaar zijn van voedsel, rust en dekking in hun leefomgeving. Onrust zorgt voor een verhoging van de voedselbehoefte en concentratie van reeën in bijvoorbeeld jonge bosaanplant, een boomgaard, een boomkwekerij of een rozenbottelkwekerij. Daar kunnen de dieren een aanzienlijke schade veroorzaken. Grootschalige verstoringen in hun leefomgeving kunnen lokaal leiden tot volledig mislukken van een aanplant of oogst.

Het beperken van de mogelijkheden voor reeën door bijvoorbeeld uit rasteren van schade gevoelige percelen leidt tot een verhoogd risico op schade in de resterende leefomgeving. In feite wordt door het plaatsen van zo'n omheining het leefgebied verkleind en daardoor de reeëndichtheid in het resterende gebied verhoogd. Dit leidt tot een negatieve spiraal van schade en beschermende maatregel en leidt tot versnippering van het landschap en uiteindelijk tot verdwijnen natuur in onze leefomgeving. Dus: Het plaatsen van (dure) technische voorzieningen leidt ertoe dat de reeëndichtheid in het overige gebied relatief snel toeneemt. Met als gevolg meer schade aan en verdwijnen van natuur.

Dat vraagt om schade blijven registreren en onderzoeken of en waar schade kan gaan optreden en daarbij passende maatregelen te nemen. Bij maatregelen die samenhangen met voedsel moet men in acht nemen dat als de verhouding voedsel staat tot rust en dekking verandert men vooraf goed moet overwegen of dit tot schade leidt.

Het terugbrengen van de dichtheid reeën tot een dichtheid die past bij de nieuwe situatie heeft al vaak geleid tot een acceptabel schadebeeld. Een tijdelijke maatregel kan bestaan uit het afleidend aanbieden van voedsel in de vorm van verjonging natuur in de omgeving. Dit doet je bijvoorbeeld door de omstandigheden voor de heesters te verbeteren. Deze zullen daardoor uitlopen en voor reeën waardevol voedsel leveren. Het is bijvoorbeeld in het blijvende bos van groot belang dat de ondergroei niet wordt verwijderd maar bewust wordt verjongd.

Ook kan men in een schadegevoelig gebied een grote hoeveelheid boompjes en struiken planten of beschermen zodat voldoende exemplaren door de kwetsbare fase in hun leven komen. Een boompje kan men beschermen door deze te voorzien van een manchet of draadkoker. Er zijn ook andere afweermiddelen in de handel zoals geurstoffen die men op de planten kan aanbrengen.

Bij een rigoureuze activiteiten in het landschap zowel stadsuitbreiding als natuurontwikkeling is het belangrijk dat er goed wordt samengewerkt tussen terreinbeheerders, eigenaren van schade gevoelige teelten, wegbeheerders en faunabeheerders. De faunaschade wordt daardoor beter voorzien en beperkt.

Een dichtheid aan reeën handhaven die past bij de lokale omstandigheden is één van de maatregelen bij beheren reeën en de beste maatregel om schade natuurlijk te beperken.