Elk voorjaar en zomer lopen duizenden reekalveren het risico om gedood te worden door maaimachines. Maaien is een concrete activiteit die wij mensen in de fysieke leefomgeving utvoeren. Afhankelijk van de manier waarop we het maaien voorbereiden en uitvoeren vallen er slachtoffers. In dit speerpunt helpen we de slachtoffers onder reeën te voorkomen.
Hoewel de jongen, die vanaf eind maart tot half juni geboren worden, al een paar uur na de geboorte kunnen lopen, brengen ze de eerste weken meestal liggend op de grond door, opgerold en verborgen. De reegeit laat haar kalfjes enkele uren alleen vaak in een weide met hoog gras, waar ze zich verstoppen.
Dit gedrag helpt reekalveren om vijanden te ontwijken en voorkomt onnodig energieverlies door te vluchten. Omdat reekalfjes in de eerste levensweken bijna geen eigen geur hebben en goed gecamoufleerd zijn door hun bruinachtige vacht met witte vlekken, blijven ze beschermd tegen gevaar in het hoge gras. Bij gevaar, zoals bewegingen, geluiden of vreemde geuren, blijft elk reekalf roerloos en bedekt, zelfs als de maaimachines naderen.
Voor bestuurders van moderne maaiers die soms snelheden van meer dan 20 km/u bereiken zijn verborgen reekalveren meestal niet zichtbaar. De gedode en verminkte reekalveren vormen op drie manieren een probleem. Ten eerste moet het leed dat het maaien van een reekalf veroorzaakt, om morele redenen worden voorkomen. Ten tweede vormen gedode reekalfjes een economisch risico, omdat gifstoffen en ziekteverwekkers uit de karkassen het veevoer kunnen besmetten en de prestaties van het vee kunnen schaden. Tot slot wordt het ree aan de natuur onttrokken en kan het niet meer worden waargenomen.
Vaak zijn er pogingen gedaan om reeën met hun reekalveren te verjagen door middel van zogenaamd vreemdmaken en/of door ze op te sporen en te redden van het maaien met behulp van verschillende zoekmethoden. Bij vreemdmaken worden op de dag voor het maaien voorwerpen in het veld geplaatst die bedoeld zijn om reeën te storen en samen met hun nakomelingen weg te jagen. Er worden bouwlampen, radio's, vlaggen gemaakt van lakens of vuilniszakken, ballonnen of afschrikwekkende geuren gebruikt. De installatie moet plaatsvinden aan de vooravond van het maaien. Het langer als een dag vreemdmaken van een veld is niet mogelijk, omdat reeën snel wennen aan vreemde voorwerpen in hun ‚vertrouwde‘ omgeving.
Kijk de video: Voorkom maaislachtoffers
https://www.over-reeen.nl/Portals/0/afbeeldingen/video/voorkom_maaislachtoffers_800.jpg
https://www.over-reeen.nl/Portals/0/video/wel_en_wee_ree.mp4
Op initiatief van J.Brinkman en H. van der Wal ontstane film over praktische manier om slachtoffers bij maaien hooigras te voorkomen.
Geproduceerd door: D.Bulten
Gesteund door regio Achterhoek Vereniging Het Ree
2007-05-12T00:00:01+01:00
Als tijd en organisatie het toelaten kan het veld handmatig worden doorzocht voordat er gemaaid wordt. Dit vereist een grotere groep speciaal bijeengebrachte mensen die in dichte rijen door het veld lopen en uitkijken naar reekalveren. Gevonden reekalveren worden in veiligheid gebracht.
Vergelijkbaar met het handmatig zoeken is het zoeken met behulp van infrarooddetectoren. De ogen van een menselijke zoekgroep worden vervangen door warmtesensoren, gemonteerd op een lange, horizontale buis of balk. Het apparaat is toen door één persoon over het veld gedragen, registreerde de verhoogde warmtestraling van een reekalf ten opzichte van de grond en waarschuwde de drager akoestisch.
De gepresenteerde methoden voor het verstoren, opsporen en veiligstellen van reekalfjes zijn te inefficiënt voor het moderne landschapsbeheer. Dat is ontworpen voor snelheid. De methoden worden daarom niet op grote schaal toegepast.
Uit onderzoek en ervaring is gebleken dat de detectie van reeën vanuit de lucht met behulp van een warmtesensor en bijpassende training van het droneteam effectief kan zijn.